140 (In finem. n Psalmus David.) Eripe me, Domine, ab homine malo ; a viro iniquo eripe me.
2 Qui cogitaverunt iniquitates in corde, tota die constituebant prælia.
3 Acuerunt linguas suas sicut serpentis ; venenum aspidum sub labiis eorum.
4 Custodi me, Domine, de manu peccatoris, et ab hominibus iniquis eripe me. Qui cogitaverunt supplantare gressus meos.
5 Absconderunt superbi laqueum mihi ; et funes extenderunt in laqueum ; juxta iter scandalum posuerunt mihi.
6 Dixi Domino : Deus meus es tu ; exaudi, Domine, vocem deprecationis meæ.
7 Domine, Domine, virtus salutis meæ, obumbrasti super caput meum in die belli.
8 Ne tradas me, Domine, a desiderio meo peccatori ; cogitaverunt contra me ; ne derelinquas me, ne forte exaltentur.
9 Caput circuitus eorum, labor labiorum ipsorum operiet eos.
10 Cadent super eos carbones ; in ignem dejicies eos ; in miseriis non subsistent.
11 Vir linguosus non dirigetur in terra ; virum injustum mala capient in interitu.
12 Cognovi quia faciet Dominus judicium inopis, et vindictam pauperum.
13 Verumtamen justi confitebuntur nomini tuo ; et habitabunt recti cum vultu tuo.
Hieronymus Vulgata - Vide psalmum 139. (IntraText Edition) || Vulgatæ Editionis, Sixti V et Clementis VIII, Anno 2009, R. Conte Editore : SacredBible.org - Vide psalmum 139. || Nova Vulgata Bibliorum Sacrorum Editio.
