13 Anno vigesimo tertio Joas, filii Ochoziæ, regis Juda, regnavit Joacha, filius Jehu, super Israel in Samaria decem et septem annis.
2 Et fecit malum coram Domino, secutusque est peccata Jeroboam, filii Nabat, qui peccare fecit Israel ; et non declinavit ab eis.
3 Iratusque est furor Domini contra Israel, et tradidit eos in manu Hazael, regis Syriæ, et in manu Benadad, filii Hazael, cunctis diebus.
4 Deprecatus est autem Joachaz faciem Domini, et audivit eum Dominus ; vidit enim angustiam Israel, quia attriverat eos rex Syriæ.
5 Et dedit Dominus salvatorem Israeli, et liberatus est de manu regis Syriæ ; habitaveruntque filii Israel in tabernaculis suis sicut heri et nudiustertius.
6 Verumtamen non recesserunt a peccatis domus Jeroboam, qui peccare fecit Israel ; sed in ipsis ambulaverunt ; siquidem et lucus permansit in Samaria.
7 Et non sunt derelicti Joachaz de populo nisi quinquaginta equites, et decem currus, et decem millia peditum ; interfecerat enim eos rex Syriæ, et redegerat quasi pulverem in tritura areæ.
8 Reliqua autem sermonum Joachaz, et universa quæ fecit, et fortitudo ejus, nonne hæc scripta sunt in libro Sermonum dierum regum Israel ?
9 Dormivitque Joachaz cum patribus suis, et sepelierunt eum in Samaria. Regnavitque Joas, filius ejus, pro eo.
10 Anno trigesimo septimo Joas, regis Juda, regnavit Joas, filius Joachaz, super Israel in Samaria sedecim annis.
11 Et fecit quod malum est in conspectu Domini ; non declinavit ab omnibus peccatis Jeroboam, filii Nabat, qui peccare fecit Israel ; sed in ipsis ambulavit.
12 Reliqua autem sermonum Joas, et universa quæ fecit, et fortitudo ejus, quomodo pugnaverit contra Amasiam, regem Juda, nonne hæc scripta sunt in libro Sermonum dierum regum Israel ?
13 Et dormivit Joas cum patribus suis. Jeroboam autem sedit super solium ejus. Porro Joas sepultus est in Samaria cum regibus Israel.
14 Eliseus autem ægrotabat infirmitate, qua et mortuus est ; descenditque ad eum Joas, rex Israel, et flebat coram eo, dicebatque : Pater mi, pater mi, currus Israel et auriga ejus !
15 Et ait illi Eliseus : Affer arcum et sagittas. Cumque attulisset ad eum arcum et sagittas,
16 Dixit ad regem Israel : Pone manum tuam super arcum. Et cum posuisset ille manum suam, superposuit Eliseus manus suas manibus regis,
17 Et ait : Aperi fenestram orientalem. Cumque aperuisset, dixit Eliseus : Jace sagittam. Et jecit. Et ait Eliseus : Sagitta salutis Domini, et sagitta salutis contra Syriam ; percutiesque Syriam in Aphec donec consumas eam.
18 Et ait : Tolle sagittas. Qui cum tulisset, rursum dixit ei : Percute jaculo terram. Et cum percussisset tribus vicibus, et stetisset,
19 Iratus est vir Dei contra eum, et ait : Si percussisses quinquies, aut sexies, sive septies, percussisses Syriam usque ad consumptionem ; nunc autem tribus vicibus percuties eam.
20 Mortuus est ergo Eliseus, et sepelierunt eum. Latrunculi autem de Moab venerunt in terram in ipso anno ;
21 Quidam autem sepelientes hominem, viderunt latrunculos, et projecerunt cadaver in sepulchro Elisei. Quod cum tetigisset ossa Elisei, revixit homo, et stetit super pedes suos.
22 Igitur Hazael, rex Syriæ, afflixit Israel cunctis diebus Joachaz ;
23 Et misertus est Dominus eorum, et reversus est ad eos propter pactum suum quod habebat cum Abraham, et Isaac, et Jacob, et noluit disperdere eos, neque projicere penitus usque in præsens tempus.
24 Mortuus est autem Hazael, rex Syriæ ; et regnavit Benadad, filius ejus, pro eo.
25 Porro Joas, filius Joachaz, tulit urbes de manu Benadad, filii Hazael, quas tulerat de manu Joachaz, patris sui jure prælii ; tribus vicibus percussit eum Joas, et reddidit civitates Israel.
Hieronymus Vulgata (IntraText Edition) || Vulgatæ Editionis, Sixti V et Clementis VIII, Anno 2009, R. Conte Editore : SacredBible.org — Nova Vulgata Bibliorum Sacrorum Editio.
