4 Post hæc vidi, et ecce ostium apertum in cælo, et vox prima, quam audivi, tanquam tubæ loquentis mecum, dicens : Ascende huc, et ostendam tibi quæ oportet fieri post hæc.
2 Et statim fui in spiritu, et ecce sedes posita erat in cælo, et supra sedem sedens.
3 Et qui sedebat, similis erat aspectui lapidis jaspidis et sardinis ; et iris erat in circuitu sedis, similis visioni smaragdinæ.
4 Et in circuitu sedis sedilia viginti quatuor, et super thronos viginti quatuor seniores sedentes, circumamicti vestimentis albis, et in capitibus eorum coronæ aureæ ;
5 Et de throno procedebant fulgura, et voces, et tunitrua ; et septem lampades ardentes ante thronum, qui sunt septem spiritus Dei.
6 Et in conspectu sedis tanquam mare vitreum simile crystallo ; et in medio sedis, et in circuitu sedis, quatuor animalia plena oculis ante et retro.
7 Et animal primum simile leoni, et secundum animal simile vitulo, et tertium animal habens faciem quasi hominis, et quartum animal simile aquilæ volanti.
8 Et quatuor animalia, singula eorum habebant alas senas ; et in circuitu et intus plena sunt oculis, et requiem non habebant die ac nocte, dicentis : Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dominus, Deus omnipotens, qui erat, et qui est, et qui venturus est.
9 Et cum darent illa animalia gloriam, et honorem, et benedictionem sedenti super thronum, viventi in secula seculorum,
10 Procidebant viginti quatuor seniores ante sedentem in throno, et adorabant viventem in secula seculorum, et mittebant coronas suas ante thronum, dicentes :
11 Dignus es, Domine Deus noster, accipere gloriam, et honorem, et virtutem, quia tu creasti omnia, et propter voluntatem tuam erant, et creata sunt.
Hieronymus Vulgata (IntraText Edition) || Vulgatæ Editionis, Sixti V et Clementis VIII, Anno 2009, R. Conte Editore : SacredBible.org — Nova Vulgata Bibliorum Sacrorum Editio.
