3 Petrus autem et Joannes ascendebant in templum ad horam orationis nonam.
2 Et quidam vir, qui erat claudus ex utero matris suæ, bajulabatur ; quem ponebant quotidie ad portam templi, quæ dicitur Speciosa, ut peteret eleemosynam ab introeuntibus in templum.
3 Is cum vidisset Petrum et Joannem incipientes introire in templum, rogabat ut eleemosynam acciperet.
4 Intuens autem in eum Petrus cum Joanne, dixit : Respice in nos.
5 At ille intendebat in eos, sperans se aliquid accepturum ab eis.
6 Petrus autem dixit : Argentum et aurum non est mihi ; quod autem habeo, hoc tibi do. In nomine Jesu Christi Nazareni, surge, et ambula.
7 Et apprehensa manu ejus dextera, allevavit eum ; et protinus consolidatæ sunt bases ejus et plantæ ;
8 Et exsiliens, stetit, et ambulabat ; et intravit cum illis in templum ambulans, et exsiliens, et laudans Deum.
9 Et vidit omnis populus eum ambulantem, et laudantem Deum.
10 Cognoscebant autem illum, quoniam ipse erat, qui ad eleemosynam sedebat ad Speciosam portam templi, et impleti sunt stupore et extasi in eo quod contigerat illi.
11 Cum teneret autem Petrum et Joannem, cucurrit omnis populus ad eos, ad porticum quæ appellatur Salomonis, stupentes.
12 Videns autem Petrus, respondit ad populum : Viri Israelitæ, quid miramini in hoc ? aut nos quid intuemini, quasi nostra virtute aut potestate fecerimus hunc ambulare ?
13 Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob, Deus patrum nostrorum glorificavit Filium suum Jesum, quem vos quidem tradidistis, et negastis ante faciem Pilati, judicante illo dimitii.
14 Vos autem Sanctum et Justum negastis, et petistis virum homicidam donari vobis ;
15 Auctorem vero vitæ interfecistis, quem Deus suscitavit a mortuis, cujus nos testes sumus.
16 Et in fide nominis ejus, hunc quem vos vidistis et nostis, confirmavit nomen ejus ; et fides, quæ per eum est, dedit integram sanitatem istam in conspectu omnium vestrum.
17 Et nunc, fratres, scioquia per ignorantiam fecistis sicut et principes vestri.
18 Deus autem, quæ prænuntiavit per os omnium prophetarum, pati Christum suum, sic implevit.
19 Pœnitemini igitur, et convertimini, ut deleantur peccata vestra,
20 Ut cum venerint tempora refrigerii a conspectu Domini, et miserit eum, qui prædicatus est vobis, Jesum Christum.
21 Quem oportet quidem cælum suscipere usque in tempora restitutionis omnium quæ locutus est Deus per os sanctorum suorum a seculo prophetarum.
22 Moyses quidem dixit : Quiniam prophetam suscitabit vobis Dominus Deus vester de fratribus vestris tanquam me ; ipsum audietis juxta omnia quæcumque locutus fuerit vobis ;
23 Erit autem : omnis anima quæ non audierit prophetam illum, exterminabitur de plebe.
24 Et omnes prophetæ a Samuel, et deinceps, qui locuti sunt, annuntiaverunt dies istos.
25 Vos estis filii prophetarum, et testamenti quod disposuit Deus ad patres nostros, dicens ad Abraham : Et in semine tuo benedicentur omnes familiæ terræ.
26 Vobis primum Deus suscitans Filium suum, misit eum benedicentem vobis, ut convertat se unusquisque a nequitia sua.
Hieronymus Vulgata (IntraText Edition) || Vulgatæ Editionis, Sixti V et Clementis VIII, Anno 2009, R. Conte Editore : SacredBible.org — Nova Vulgata Bibliorum Sacrorum Editio.